@article { author = {hosseini nasab, seyed ebrahim and motaghi, samira and motaghi, afshin and fathi, yahya}, title = {Trade Creation and Trade Diversion in the Selected Asian Trade Organizations}, journal = {Iranian Journal of Trade Studies}, volume = {15}, number = {57}, pages = {155-182}, year = {2011}, publisher = {Institute for Trade Studies and Research}, issn = {1735-0794}, eissn = {2676-7767}, doi = {}, abstract = {The stated basic goal of regional trade organizations (agreements) is reducing tariff barriers and improving welfare at the regional level. But there are serious questions regarding the effect of these agrreements on trade in member versus non-member countries If the agreement yields positive trade effect in member countries, the phenomenon is called “trade creation". If this positive effect comes at the expense of negative effect on non-member countries, the phenomenon is called “trade diversion”. Trade creation is welfare improving, while trade diversion is welfare reducing. This paper is an attempt to measure the extent of trade diversion and trade creation in three Asian organizations , namely, the Economic Cooperation Organization (ECO), Persian Gulf Cooperation Council (GCC) and ASEAN. The model used is an extended version of the relatively well known gravity model and a total of 26 member countries were considered for data completion purposes over the time span of 2002-2006. The findings reveal an incidence of trade diversion in all three cases, implying that trade agreements are welfare reducing}, keywords = {TRADE CREATION / TRADE DIVERSION / REGIONAL TRADE AGREEMENTS / GRAVITY MODEL / WELFARE}, title_fa = {مطالعه ایجاد و انحراف تجارت در سازمان‌های تجاری منتخب منطقه‌ای آسیا}, abstract_fa = {در همان حالی‌که GATT و WTO مشوق آزادی تجاری بودند، تعداد موافقت‌نامه‌های منطقه‌ای نیز رو به افزایش بوده است. هدف از تشکیل این همگرایی‌های منطقه‌ای، کاهش موانع تجاری (اعم از تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای) در راستای افزایش رفاه اقتصادی کشورهای عضو می‌باشد. اما در این راستا سؤالاتی در باب ایجاد و انحراف تجارت در موافقت‌نامه‌های منطقه‌ای مطرح است مبنی بر این که آیا، شکل‌گیری این اتحادیه‌ها بالاخص در مناطق در حال توسعه در راستای هدف افزایش تجارت بین کشورهای عضو آنها بوده است و همچنین آیا افزایش تجارت بین اعضا باعث افزایش تجارت با کشورهای غیرعضو آن منطقه می‌شود یا خیر؟ چنانچه موافقت‌نامه تجاری باعث افزایش تجارت بین کشورهای عضو شود، پدیده "ایجاد تجارت" اتفاق می‌افتد و چنانچه افزایش تجارت به هزینه کاهش آن برای کشورهای غیرعضو باشد پدیده" انحراف تجارت" روی می‌دهد. ایجاد تجارت بربهبود رفاه و انحراف تجارت برکاهش رفاه اقتصادی مردم در کشورهای عضو بلوک دلالت دارد. در این مقاله برای بررسی ایجاد و انحراف تجارت در سه موافقت‌نامه  تجاری اکو، آ سه آن و جی‌سی‌سی،  از یک مدل جاذبه تعمیم‌یافته استفاده شده است. حوزه بررسی در این تحقیق شامل 26 کشور عضو این سه سازمان می‌باشد و دوره زمانی 2006- 2002 را در بر می‌گیرد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در این دوره زمانی هر سه سازمان منتخب منطقه آسیا، با انحراف تجاری روبرو بوده‌اند، به عبارت دیگر افزایش تجارت میان کشورهای این موافقت‌نامه‌ها باعث کاهش تجارت با سایر کشورهای غیر عضو این موافقت‌نامه‌های تجاری شده است.}, keywords_fa = {ایجاد وانحراف تجارت / ترتیبات تجاری منطقه‌ای / مدل جاذبه‌ / رفاه اقتصادی}, url = {https://pajooheshnameh.itsr.ir/article_13687.html}, eprint = {https://pajooheshnameh.itsr.ir/article_13687_42828343395a247c842815eff4a6a48f.pdf} }